Enerzijds beschilder ik gebroken plavuizen die ik op straat vind. Ik haal ze op die plek weg, maak er portretten van en hang ze aan de gevel van de vrouw voor wie de Femmage gemaakt is. Het zijn vrouwen die bijna onzichtbaar betekenis geven aan een persoon, een wijk, een groep, ... De vrouw letterlijk in de straat. De moeders, de oma’s, de (klein)dochters, de (schoon)zussen, de buurvrouwen, de leerkrachten, … In een eerste oogopslag lijkt het beeld een gebroken en geschilderde stoeptegel, maar met een andere kijk een dame in badpak.

Terug naar Kunstenaars